2011ko MAIATZAREN LEHENA


15000 lagunek egungo eredu ekonomikoaren aurrean ALTERNATIBA badela aldarrikatu zuten atzo Bilbon

01 Maiatzaren Leheneko Euskal gehiengo sindikalaren deialdiari jarraituz, 15.000 langile mobilizatu ziren atzo Bilboko kaleetan Euskal Herrian erabakitzeko eskubidea eta inposatzen diguten eredu ekonomikoaren aurrean badela alternatiba aldarrikatuz.

Ekitaldiari Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari nagusia, eta "Txiki" Muñozen, ELAko idazkari nagusia, interbentzioekin eman zitzaion hasiera. Etxaidek "egungo politikek egoera jasangaitz batera garamatzala" adierazi zuen eta honen aurrean alternatiba gehiengo sindikalak duela. Honetarako, langileok Euskal Herrian erabakitzeko eskubidea lortzearen garrantzia azpimarratu zuen.

Ipar Euskal Herrian ere LABek deituta Maiatzaren Leheneko mobilizazioak izan ziren Baiona, Maule eta Donibane Garazin.

Gehiengo sindikala Madrilen izango da apirilaren 5ean langileen lan eta bizi baldintzak Euskal Herrian erabakitzeko eskubidea aldarrikatzeko


Euskal gehiengo sindikalak "Gure lan eta bizi baldintzat erabakitzeko eskubidearen alde "Pentsio eta negoziazio kolektiboaren erreformei ez" aldarrikatzeko manifestazioa iragarri du apirilaren 5erako Madrilen.

ELA-LAB-STEE/EILAS-EHNE eta HIRU sindikatuek Espainiako gobernuak krisia hasi zenetik hartu dituen neurri antisozial sakonak gogoratu eta hauek azken hamarkadetan, langileriari dagozkion eskubideei eta herri sektoreen bizi eta lan baldintzei egin zaien erasorik larriena izan direla salatu dute gaur Bilbon. Besteak beste, lan erreforma enpresa interesen mesedetara baino ez dela egin aipatu eta isilpean burutzen ari den negoziazio kolektiboaren erreforma zentralizatuz estatuko esparrua indartzeko helburuarekin datorrela salatu dute.

Era berean, CCOO eta UGT sindikatuek eskubide murrizketa hauei emandako estaldura "soziala" kezkagarritzat jotzeaz gain, bi sindikatu hauek defendatzen duten estatu ereduarekin bat ez datozela esan dute, azken honek egun diren nazio errealitateen ukazioan oinarritzen den zentralismoa eusten duelako.

Gehiengo sindikalak bestelako eredu ekonomiko baterako proposamenak eta alternatibak jadanik mahai gainean jarri ditu eta guzti hauek gure herritik eta euskal langileriaren kezken eta interesetatik pasatzen direla azpimaratu du.

Guzti honengatik, euskal gehiengo sindikalak mobilizatzea eta konfrontatzea erabaki du. Modu honetan soilik lortuko baita lan harremanen eta babes sozialaren sistemaz nahiz Euskal Herrian izan behar den negoziazio kolektiboaren eredua erabakitzeko eskubidea bermatzen duen lege ahalmena.

LEHENENGO TALDEAREN 20011ko EGUTEGIA

BIGARREN TALDEAREN 2011ko EGUTEGIA

SPICER AYRA CARDAN-I BURUZKO ELA-REN AZKENENGO PRENTSA OHARRARI ERANTZUNEZ

Irailaren 15 eta 16an, hainbat hedabidetan ELAren prentsa ohar bat agertu zen, zeinetan LABek, CCOO eta UGT sindikatuekin batera duela urte bete baino gutxiago aipatu lantegiko 46 langileren despidoa tazitoki negoziatu zuela esaten baitzen. Akusazio larri hauek ukatzeaz ezezik, LAB sindikatuak, ELA sindikatuaren jarrera intoxikatzailea ere salatu nahi du, LABek lehen eta orain kaleratzeen kontra egin duelako eta bai Lan Delegaritzan eta bai enpresako abokatuen zein arduradunen aurrean argi eta garbi esan duelako inolaz ere ez dituela onartuko despidoak. Haatik ELAren jarrera manipulatzailea salatu nahi dugu, atera duten prensa ohar honekin bere gabezia sindikalak ezkutatu nahi dituelako. LABek ez du inongo despidorik onartu, ez tazitoki ez esplizituki.

LABek SACen, nahiz eta gutxiengoa izan ( delegatu bakarra bederatzitik) beti egin izan du despidoen eta prekarietatearen kontra; azken enpresa hitzarmena ez zuen sinatu ordu extrak sartzea ahalbidetzen zuelako ( ELAk eta gainontzeko sindikatuak sinatu zuten eta ez tazitoki, esplizituki baizik), suspentsioko EREa ere, LABek ez zuen sinatu eta gainera gainontzeko sindikatuei ohartarazi zien enpresa kaleratzeekin etorriko zela... Hala ere, beste behin ere, urte askotan zehar egin duen bezala, ELAk enpresari txeke zuria eman zion CCOOekin batera suspentsioko EREa sinatuz ( ez tazitoki, esplizituki baizik).

ELAren prentsa oharrean esaten den bezala, dena DANA multinazionalaren estratagema bat izan zen enplegua prekarizatzeko. Egia da, baita ere, enpresako zuzendaritzak sistematikoki subkontratatzen duela, kostuak murrizteko xedez. Egia da ere, DANA multinazionalak behin behineko enpleguarenganako mesprezua erakusten duela behin eta berriz. Hala ere, kontua da, ELAren diskurtso mediatikoak ez duela inolako zerikusirik SACen urteetan zehar eta egun duen enpresaren aldeko jarrerararekin. Beste adibide bat ipintzearren zera esan genezake: subkontratazioen kasuan, LABek behin baino gehiagotan eskatu dio ELAri komiteko bilera bat deitzeko denon artean gaia aztertzeko eta ELAk, komiteko presidentzia bere gain izanda ere, ez du deitu komiteko batzarrik. Izan ere, urte erdi baino gehiago daramatzate komiteko bilerarik deitu gabe.

Orain, SACeko ELAren beste inkoerentzia bat gogora ekarriko dugu:

2010eko apirilaren batean aldarrikatu zen martxoaren 31-ko 404/2010 Errege Dekretua, zeinak “batik bat, lan ezbeharrak urritzeari eta prebenitzeari lagundu dioten enpresei kontingentzia profesionalen kotizazioa murriztuko duen sistema arautzen duen”. Hauek, funtsean, ezbeharren prebentzioari, “eraginkortasunez eta era egiaztagarri batez”, laguntzeaz nabarmentzen diren enpresen kotizazioan eta lan istripuen eta laneko gaixotasunen prebentzioan, ekimen eraginkorrak egiteagatik, egiten diren deskontuak dira.

Enpresek eskatzen diren baldintzak betetzen dituzten edota ez dituzten betetzen jakiteko, enpresaren eta sektoreko ezbehar-indizeak alderatzen dira eta norberak bere buruari egindako prebentzio jardueren aitorpena egiten da, zeinak enpresaren jarduera egokia objektibatuko duen. Akordiorik balego, aipatu aitorpena prebentzio ordezkariek sinatu behar dute, eta akordiorik lotuko ez balitz, alegazio idazkia aurkeztu behar da. Aitorpena mutualitateari aurkeztu ondoren, mutualitateak Gizarte Segurantzari bidaliko dion txostena egingo du. Bada, akordio hau, sindikatu guztiek sinatu zuten, LABek izan ezik. Berriro ere, enpresak txilibitua jo eta beraien beharra duenean, enpresako arduradunei, ELAk beraien komunikatuan hain gogor egiten dienei “papertxoa” sinatzera, beste sindikatuekin batera. Eta guzti hau zertarako? Bada, duela gutxi, enpresan bertan, segurtasun eta lan osasun alorrean dagoen planifikazio eta koordinazio eza agerian geratzeko eta ia langile batek lanean bizia nola galtzen duen ikusi behar izateko ( irailaren 5ean). ELA eta gainontzekoak paper bat sinatu zioten, enpresak Segurtasun Sozialeko bonifikazioak kobratzeko. Horretarako, enpresan lan osasun alorrean dena oso ondo doala adierazten zuen papertxo bat sinatu behar izan zuten. Eta hilabete batzuk beranduago agerian geratu da hori ez zela horrela. Zer dela eta sinatu zuten paper hori? Bada berriro ere, enpresako zuzendariei “mesedetxoa” egiteko, langileen segurtasunean pentsatu beharrean. Komunikatu gutxiago eta koherentzia gehiago mesedez!

SACeko ELAren jarrera onartezina iruditzen zaigu.Hobeto egingo lukete, komunikatu manipulatzaileak idatzi beharrean, metaleko grebak prestatzen eta SACen, LABekin batera prekarietatearen kontra borrokan egingo balute. Horretarako prest agertzen direnerako, LAB langileen alde borrokatuz, ondoan izando dute.


AZPIKONTRATAK

Azpikontratak


ELAren komunikatua behin eta berriz irakurri eta hamaika gezur irakurtzeaz gain, ematen du ahaztu egin zaiela esatea zein izan zen beraien proposamena, beraiek deitutako komitearen batzarrean. Bada, hauxe izan zen ELAk esandakoa: “Guk ikusiko dugu zer egin”.


LABeko kideok ondo dakigu orain arte zer egin duten eta hemendik aurrera zer egingo duten ere. Orain arte egindakoa: ordu estrak kobratzea sinatu eta bombardier motako azpikontratak txalotu (bombardier azpikontratan tailerreko makinak eraman zituzten, eta ELAren babes tazituarekin, enpresari bideak zabaldu zitzaizkion enplegua prekarizatzen jarraitzeko).


Itxuraz, EREko prozesu guztian bezala, ELA ez dela egoeraz jabetu eta azkenean, gehiengo sindikalaren aurreakordioa (51 langile hartzea bermatzen zuena) enpresak ez zuen onartu eta delegazioak, gure borondatearen kontra, ebazpen bat inposatu zigun. Ebazpenaren eranskinak debekatu egiten ditu ordu estrak eta azpikontratak eta enpresarentzat ere bete beharrekoa da. Hori bete dadin komite osoaren lana da.Hala ere, ikusten ari garenez, ELAK ez dute uste hori beran lana danik.


Nola liteke ELA sindikatu gehiengodunak batzar urgentea deitu eta gauza ez izatea proposamen bat ere mahai gainean jartzeko?


Zer espero zuten, bada? LABek proposamenak egin, eta gainera proposamenak gureak izateagatik geuk aurrera eramatea?


ELAren proposamen bakarra komunikatuak atera, ez ikusiarenak egin eta ezer ez egitea al da?


Bada garaia ELAri kontuak eskatzeko: erakuts dezala zergatik den SACeko sindikatu gehiengoduna eta has dadila lanean; eta hala ez bada, dimititu eta utz diezagula benetan ordu estren eta azpikontraten kontra gaudenoi trabarik gabe lan egiten.


46 langile kaleratu ondoren ordu estrak sartzeko arrisku garbia zegoela ikusita, LABek orain dela hilabete eta erdiko komitearen batzarrean eta urtarrilaren 12ko asanbladan ere, adierazi zion komiteari jarduera-kontsentsua lortu behar zela, komite osoak jarduera-protokoloa zehaztu behar zuela, azpikontrata edo ordu estra bakarra egin orduko erantzuteko. LABeko kideok oraindik ere erantzunaren zain gaude.

Askok jakingo duzuenez, aurten hauteskunde sindikalak egingo dira. ELAren helburu bakarra gehiengo sindikalari eustea denez, langileak alde batera utziko ditu, ez zaiolako komeni SACen zuzendaritzari arazoak sortzea.


Nola azalduko die ELAk 46 kaleratuei sindikatu gehiengoduna ez dela gauza izan proposamen bakarra ere egiteko? Oraindik gehiago, nola azaldu ez dela gauza komitean ezer adosteko, jakinda LABek egin zuela bere proposamena?


Ordu estren eta azpikontraten kontrako borrokan egindako bide luzeak erakusten du ordu estrak sinatu ez dugun sindikatu bakarra garela (zuzendaritzak guri ondo ordainarazi eta gainerakoei ondo ordaindutako jarrera). Beraz, gure jarrera garbi dago.


Komitean LABek eragin gutxiegi duenez (bederatzi delegatuko bat) eta komiteak borrokarako jarrerarik ez duela ikusita, SACeko langile guztioi eskatzen dizuegu bakoitzak bere delegatua presionatzeko, azpikontraten eta ordu estren arazo ikaragarri honekin amaitu eta gure lankideak lanera buelta daitezen, horixe baita kaleratuak bueltatzeko bide bakarra.

LABeko sail sindikala